Radość Maryi jest bardzo starym i często podejmowanym tematem zarówno w literaturze jak i sztuce. To także główny wątek pobożności maryjnej: przecież Pozdrowienie Anielskie jest wezwaniem Matki Bożej do radości. W staropolskim języku wyrażenie "Raduj się" tłumaczymy jako "Zdrowaś". Maryjna modlitwa "Magnifikat" też odwołuje się do radości Maryi, jest jakby jej eksplozją. 

Z końcem XI wieku pojawiły się pierwsze próby nazwania tajemnic radosnych życia Maryi. Najpierw mówiono ogólnie o pięciu tajemnicach i wiązano je z rozważaniem pięciu ran Zbawiciela. Później pobożność, nawiązując do liczby siedem, związała radość Maryi z siedmioma darami Ducha Świętego. 

W średniowiecznej pobożności maryjnej popularne były nabożeństwa rozpamiętujące zarówno siedem radości jak i siedem boleści Maryi. Maryja, która przeszła przez mękę i śmierć swego Syna jako Matka Boska Bolesna doświadczyła w swoim życiu również wielu radości, tak więc jest jednocześnie Matką Boską Radosną. 

Istnieje koronka dla uczczenia siedmiu radości Maryi (szczególnie popularna wśród franciszkanów), którą odmawia się na różańcu składającym się z siedmiu dziesiątków. W Bazylice w Niepokalanowie pielgrzymi mogą rozważać siedem radości Matki Bożej przy specjalnych stacjach na placu kościelnym. 

Siedem radości Maryi, które będziemy rozważać w Adwencie, stanowią następujące tajemnice z Jej życia: 

Radość pierwsza: Zwiastowanie
Radość druga: Nawiedzenie św. Elżbiety
Radość trzecia: Narodzenie Pana Jezusa
Radość czwarta: Pokłon Mędrców
Radość piąta: Znalezienie Jezusa w świątyni
Radość szósta: Zmartwychwstanie Chrystusa
Radość siódma: Wniebowzięcie i ukoronowanie Maryi 

Od Adwentu 2012 odmawiamy w każdą sobotę, począwszy od pierwszej soboty miesiąca, franciszkańską Koronkę ku czci Siedmiu Radości Matki Bożej. Odmawia się ją identycznie jak różaniec, ale rozważamy nie 5 tylko 7 tajemnic z życia Jezusa i Maryi. Poniżej zamieszczam dwie wersje rozważań do tej koronki: